ಕನ್ನಡ ಜಾನಪದ ರಂಗಭೂಮಿ

Abstract

ಕನ್ನಡ ಲೋಕ್ ನಾಟಕ ಕಲೆಯು ಕರ್ನಾಟಕದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ಜೈವಂತ ಹಾಗೂ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಪರಂಪರೆಯಾಗಿದೆ. ಬಾಯಿಗೆ ಬಾಯಿಯಾಗಿ ಹರಡಿದ ಕಥಾ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಲೆಯಿರುವ ಈ ನಾಟಕಗಳು ಕತೆ ಹೇಳಿಕೆ, ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ನಾಟಕ ಇವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಯೋಜಿಸಿ, ನೈತಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ಪೌರಾಣಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುತ್ತವೆ. ಯಕ್ಷಗಾನ, ಬಯಲಾಟ, ಸನ್ನಾಟ, ಡೊಳ್ಳು ಕುಣಿತ, ತೊಗಲು ಗೊಂಬೆಯಾಟ ಹಾಗೂ ಹರಿಕಥೆ ಇತ್ಯಾದಿ ರೂಪಗಳು ಈ ನಾಡಿನ ಜನಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಮನರಂಜನೆ ಜೊತೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನೂ ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ.

ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನಾಟಕದಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಕನ್ನಡ ಲೋಕ್ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬಹುತೆಕ ಓಪನ್ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ, ಹಳ್ಳಿಗಳ ಬಯಲು ಮೈದಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲ ವರ್ಗದ ಜನರು ಇದನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಲಾವಿದರು ಉಜ್ವಲವಾದ ವೇಷಭೂಷೆ, ಅತಿರಂಜಿತ ಚಲನೆಗಳು, ಛಂದಸ್ಸಿನ ಸಂಭಾಷಣೆ ಹಾಗೂ ಜೀವಂತ ಸಂಗೀತದ ಮೂಲಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕಥಾ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಹಾಗೂ ಪಾನ್-ಇಂಡಿಯನ್ ಪುರಾಣಿಕ ಕಥೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ — ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಹಾಗೂ ಪುರಾಣಗಳ ಕಥೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ನ್ಯಾಯ, ನೈತಿಕತೆ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮರಸ್ಯತೆಯಂತಹ ಸಮಕಾಲೀನ ವಿಷಯಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ.

ಕೇವಲ ಕಲಾತ್ಮಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿಕೆಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಕನ್ನಡ ಲೋಕ್ ನಾಟಕಗಳು ಭಾಷೆ, ಉಚ್ಚಾರಣೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಹಾಗೂ ಬಾಯಿತಲೆ ಪಾರಂಪರ್ಯವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಜೀವಂತ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆರ್ಕೈವ್‌ಗಳಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಇವು ಸಮುದಾಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಹಾಗೂ ಪರಂಪರೆಯ ನಿರಂತರತೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಆಧುನಿಕತೆ ಹಾಗೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಹಿತೈಷಿತೆಯ ಕುಸಿತ ಈ ಪರಂಪರೆಯ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗೆ ಸವಾಲು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಿವೆ, ಇದರ ಉಳಿವಿಗಾಗಿ ಪುನಃ ಆಸಕ್ತಿ, ದಾಖಲಾತಿ ಹಾಗೂ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.